Voorpagina
Door: Gerhard Smeenk
Voorwoord
Door: Jaap Boon
VROLIJK en SERIEUS
Deze jaarwisseling (allemaal nog de Beste Wensen) werd ongekend uitbundig gevierd met het massaal verlichten van het heelal. Wij zaten op de ereloge met siervuurwerk van onze kleinkinderen voor ons neus, naar links kijkend spoten de vuurpijlen van de overbuurman omhoog en spatten kleurvol uit elkaar, met op de achtergrond kijkend via Weltevreden naar durp ook een ware kleurrijke lichtshow. Tegenover ons huis werd over Buitenveldt, Bouwlust en Molenbos een spetterend tapijt uitgerold, afgewisseld in de verte met zwevende lichtkogels vanaf Midden Eierland. Rechts voor en naast ons boven De Krim en Krimweg heeft de hemel nog nooit zo fantastisch gefonkeld en het feestelijke panorama werd Noordwaarts kijkend volgekleurd boven de Vuurtorenweg. Al hebben honden, katten en andere dieren het een paar uur lastig, het is zeker een VROLIJKE traditie.
Even terug kijkend geldt dat zeker ook voor het weer van stal halen van mijn aloude stokpaard Ouwe Sunderklaas. Prachtige prestatie van de super actieve 12-12 club om, naar ik hoorde, weer 27 deuren van huizen en horeca open te krijgen met volop kiekers en speulers er in. Naar eigen zeggen beleefden “Die Twee” (Peter en Ruud) in het Ei daarna een ouderwets gezellige, drukke, VROLIJKE avond. Fantastisch !
Hierna even vooruit kijkend, geldt dat we zeker SERIEUS stil mogen staan bij de watersnood ramp van 1 februari 1953 (dus 70 jaar terug), die ik mij zeker nog goed herinner en waarover oud durper Cees Troost in deze editie iets vertelt. Lees zijn stukje en beloon zijn SERIEUZE oproep door ook uw verhaal naar “Achter de Rügediek” te sturen.
Gelukkig bleef het dorp bespaard voor een dijk doorbraak, maar in de Eendracht polder gebeurde dat wel en de vlucht bus met vrijwillige dijkwerkers raakte in de sloot en zes mannen de binnendijk niet haalden. Een herinnerings monument met hun namen staat op de dijk aan het eind van de Hoofdweg. Het model van de “Bliksemschicht” geeft het dijk tracé aan, dat later op Delta hoogte en sterkte is gebracht om mogelijk toekomstige aanvallen van het water te weren.
Al ben ik volslagen leek, deze constructie lijkt mij ervoor te zorgen dat we voorlopig met droge voeten nog menig feest VROLIJK kunnen vieren.
1 februari 1953
Door: Cees Troost
De film De storm over de stormvloed van 1 februari 1953 zal menigeen gezien hebben. De film is gemaakt op basis van de roman 1953 van Rik Launspach.
Het boek is zeer lezenswaard, zeker voor iemand die de stormvloed van nabij heeft meegemaakt. De auteur heeft veel onderzoekwerk gedaan en met verwondering heb ik gelezen hoe men op 31 januari de nacht inging.
Ook Texel werd die nacht niet gespaard. De dijk van de Eendrachtspolder brak door en 6 dijkwerkers verdronken jammerlijk. Koningin Juliana kwam zich zelfs op de hoogte stellen.
Ik was net 6 jaar toen dit gebeurde. Mijn zus Marijke en ik waren geëvacueerd en sliepen hoog en droog bij vuurtorenwachter Blom. De avond van 31 januari speelden Meis en Welmoed Blom, niets vermoedende, ganzenbord met me. Mijn vader en moeder moesten op het postkantoor blijven, want telefoonverkeer verliep in die dagen via ons postkantoor. Een GMC vluchtauto van de PTT stond bij ons voor de deur.
Pas de volgende ochtend werd langzaam maar zeker duidelijk wat voor ramp zich had voltrokken. In de dagen daarna werd pas echt duidelijk dat honderden mensen in Zeeland en Zuid-Holland verdronken waren, uiteindelijk bleken het er 1836 te zijn, hoeveel land onder water stond en wat voor een enorme schade de overstromingen hadden veroorzaakt.
Wat mij het boek 1953 lezende, maar daarvoor ook al, bevreemdde was dat in Zeeland er geen sprake was van evacuatie. Film en boek zijn daar duidelijk over. Zou er nu een parlementair onderzoek komen dan zou blijken hoe ernstig tekort de overheid was geschoten. Niet dat dit de ramp had kunnen voorkomen, civieltechnische werken van zo’n omvang vergen met inachtneming van voorbereiding en financiering zeker tientallen jaren, maar evacuatie had veel doden kunnen voorkomen. Zeker niet alle, want de springvloed voltrok zich in heel korte tijd.
Maar op basis van welke kennis waren Marijke en ik geëvacueerd? Van Hoorn was de watergraaf. Hij heeft toen gezorgd voor dijkbewaking. Waarom waren wij wel gewaarschuwd?
Ik was te jong om me deze vragen te stellen.
Nu ik het boek 1953 voor een tweede maal lees zit ik met steeds meer vragen over de nacht van toen.
Wellicht zijn er oudere lezers van de Achter de Rügediek die ook over de stormvloed van toen kunnen verhalen.
Naschrift van de redactie: lezers van Achter de Rügediek worden van harte uitgenodigd om verhalen in te sturen maar ook namen van mensen die verhalen weten horen wij graag.
Onze boeren
Door: Marga Boudewijns
Interview met Henk Broekman (63 jaar) van Hoeve Zeeland, Hoofdweg 108 De Cocksdorp
Op een winderige decemberdag bezoek ik Henk Broekman, als je het erf oprijdt, zie je rechts het woonhuis en de twee vakantiehuisjes en links grote gebouwen met ruimtes en overal waar je kijkt, binnen en buiten: aardappelkisten. In het huis is niemand thuis dus ik waag me in de aardappelschuur en daar is Henk druk in gesprek met iemand en, wat ik later hoor, zijn kleinzoon Jordi van 10 jaar oud, rijdt er met een vorkheftruck af en aan. Ik sta verbaasd over de behendigheid van die jongen en Henk zegt dat hij karting heeft als hobby. Henk maakt uiteraard zijn gesprek af en ik word nauwlettend in de gaten gehouden door de hond. Dan verplaatsen we ons naar het kantoor voor ons gesprek.
Wie wonen er op de boerderij en werken ze ook mee?
Henk vertelt dat hij 3 kinderen heeft die uit huis zijn. Zijn 2 zonen wonen op Texel en zijn dochter woont in Zeist. Henk en zijn vrouw, Marion de Wit, een Texelse, wonen nu samen op de boerderij. Ze hebben 6 kleinkinderen en Marion is daar nauw bij betrokken. In het verleden heeft Marion gewerkt bij de gemeente en in een kledingzaak. Marion is eindverantwoordelijk voor de 2 vakantiehuizen, die worden verhuurd via het VVV en is gesprekspartner van Henk als het de boerderij betreft. Henk geeft aan dat deze 2 vakantiehuizen er al 30 jaar staan en dat er daarvoor oude hokken stonden. Gezien de wensen van de huidige tijd zou er wel weer opnieuw gebouwd mogen worden maar het voldoet nog. De verwachting is dat hun zoon Joost de boerderij op den duur over zal nemen.
Kun je iets vertellen over de geschiedenis van de boerderij?
Henk weet er wel iets van, met name de geschiedenis van zijn familie op de boerderij. Aangezien Hoeve Zeeland een behoorlijke geschiedenis heeft, heb ik er wat documentatie bij genomen.
Ter voorbereiding van de verkaveling van de polder Eierland gingen rond 1835 initiatiefnemer Nicolas Joseph De Cock en de Groninger herenboer Geert Reijnders naar Zeeland om te kijken hoe daar de landverkaveling werd toegepast. Met hun inzichten werd Hoeve Zeeland door de Sociëteit van Eierland in 1836 gesticht op 210 hectare land.* Dat wil zeggen dat Hoeve Zeeland een van de eerste, zo niet de eerste boerderij is die in Eierland is gebouwd. Vervolgens komt er een reeks van huurders, ook wel zetboeren genoemd, op het terrein en ook de eigenaren wisselen elkaar af. In 1940 werd de boerderij verkocht aan Bertels Oliefabrieken voor 117.000 gulden, die in 1941 verhuurden aan Hendrikus Broekman ((1887-1965) die er met zijn vrouw Leentje Lievaart (1988-1960) vanaf Tienhoven 16 in 1942, kwam wonen.** De boerderij verwisseld nog een aantal keren van eigenaar, maar de familie Broekman werd uiteindelijk ook eigenaar van het woonhuis, de boerderij en de gebouwen, niet van het land. Tijdens de Russenoorlog in voorjaar 1945 verbrandde de boerderij maar het woonhuis bleef gespaard.* De zonen van Hendrik Broekman, Maarten en Leen, namen de boerderij van hun vader over en in 1980, toen Maarten overleed, nam Henk Broekman de plaats van zijn vader Maarten op de boerderij in. Dat wil zeggen dat de Broekmannen al 82 jaar huurder/eigenaar zijn van deze plek.
Heb je altijd al boer willen worden?
Ja, zegt Henk, het is natuurlijk ook een kwestie van in je vaders voetsporen treden. Met alles wat hij nu weet en meegemaakt heeft zou hij misschien wel iets anders gekozen hebben. Het meest bijzondere en ook moeilijke vind hij de wisselwerking van het weer. Soms is het te droog, te nat, te heet, te koud en je kunt niet zien wat er zich onder de grond afspeelt. Hard werken en zeer betrokken zijn werkt wel maar zelfs dan, ben je afhankelijk van het weer.
Kun je wat vertellen over de aardappelen, de chips en wat er verder op je bedrijf gebeurt?
Het bedrijf bestaat uit een stukje eigen land en verder huur en pacht. Henk bebouwd in totaal zeker 400 hectare grond. De aardappelteelt is de belangrijkste activiteit op het bedrijf. Daarnaast teelt hij nog: suikerbieten, mais, graan en Joost teelt wortelen. Henk teelt bloembollen op contract. Dat wil zeggen dat hij voor iemand bollen plant, het gewas verzorgt, bemest en rooit voor een afgesproken prijs. In het verleden had Henk melkkoeien maar nu heeft hij mestkalveren. Ze blijven ongeveer anderhalf jaar en dan komen er nieuwe. De mestkalveren leveren minder werk op omdat er niet gemolken hoeft te worden.
Henk levert de aardappelen voor Texel Chips, dat hij samen met Eric Pekel heeft. Henk is ook bezig met het onderzoeken naar de mogelijkheden voor het oprichten van een eigen chips lijn. Het streven is de chips zo gezond mogelijk te maken, dus meer kruiden dan heb je ook minder zout nodig. Het kruidenmengsel zal door Henk aangeleverd worden, net als de aardappelen en een bedrijf op het vasteland maakt er dan chips van. De aardappelen van Texel zijn wat zilter door het brakke water en de zilte lucht. Henk bemest met zeewier en koeienmest. Hij geeft aan dat hij zelf genoeg aardappelen heeft om beide chips lijnen te bevoorraden en zegt daarbij dat 100 kilo aardappelen 35 kilo chips opleveren.
Participeer je ook in het project Zoete Toekomst Texel?***
Henk en buurman Slot van Hoeve Rotterdam nemen samen deel aan het pilot project. Sinds ongeveer 2 weken wordt er water ingepompt, dat moet gedurende 2 jaar gebeuren en daarna, als er een flinke ondergrondse zoetwaterbel is ontstaan, kun je dat water oppompen en gebruiken. Er is een pomphuis gebouwd op het land met allerlei apparatuur en er zijn wel energiekosten want het inpompen kost energie en water weer uitpompen gaat ook energie kosten. De aardappel- en suikerbietenteelt en de wat meer kostbare bollenteelt zal er van gaan profiteren.
Doe jij aan biologische landbouw en natuurbescherming?
Henk denkt dat biologische landbouw niet veel toekomst heeft op Texel vanwege de armere grond en de onkruiddruk door de grondsamenstelling. Wel is het zo dat er steeds minder zware chemische middelen gebruikt worden. Biologische boeren blijven met producten zitten omdat de consumenten er niet meer voor willen betalen en de oorzaak daarvan ligt bij de overheid die dat niet voldoende stimuleert.
Hij heeft steeds meer land dat hij samen met de Agrarische Natuur- en Landschapsvereniging De Lieuw gaat beheren. Hij wil zijn steentje bijdragen aan een verantwoord natuurbeheer. Zo doet hij mee aan het project Vogelakkers van De Lieuw.****
Heb je nog hobby’s of nevenactiviteiten?
Hij heeft in het verleden wel deelgenomen aan de Rotary en de LTO maar nu niet meer. In het verleden heeft hij ook een seizoenkaart gehad van Heerenveen, hij overnachtte dan bij een neef. Nu heeft hij geen specifieke hobby’s, hij houdt van uitgaan en is ook maatschappelijk betrokken. Onlangs heeft hij nog de dames geholpen die een tractor nodig hadden voor de intocht van Sinterklaas in De Cocksdorp. Er kwam een mooie stoel voorop de tractor waardoor Sinterklaas zich waardig door het durp kon laten vervoeren.
* Bron: https://www.decocksdorp.info/polderhoeve-zeeland/
** Bron: Boerderijenboek – geschiedenis en naamgeving van alle boerderijen op Texel hun eigenaren en bewoners, samengesteld door Cor Reij, Cees Hoogerheide en Karel van Empel.
*** https://www.zoetetoekomsttexel.nl/
**** https://www.delieuw.nl/weidevogels/voorbeeldenuitdepraktijk
Staat te kiek/stond te kiek
Door: Anneke en Leo Saal
Staat te Kiek: Wie is dit? Oplossingen kunnen naar rugediek@hotmail.com.
Stond te Kiek:
In de rubriek Stond te kiek, stond Hans Schraag, een geboren Oudeschilder. De Oudeschilders doen het in de regel wel goed Achter de Rügediek. Hans is een sportief persoon en slaat nog regelmatig een balletje op de tennisbanen achter het Eierlandsche huis.
Hans heeft een rustig bestaan samen met Adrie aan de Postweg nummer 191.
TOEN en NU
Door: Jan Kersten (TOEN) en Melle Boudewijns (NU)
TOEN en NU toont beelden uit de Cocksdorp en de polders in het verleden en zoveel mogelijk dezelfde beelden nu.
Dit keer het Eiland Hotel Texel (voorheen Hotel de Kievit)
TOEN:
NU:
Oude schoolfoto
Door: Chiel de Graaf
Voorste rij knielend vlnr: Lenie Dijker,Bea Pool, Marga Dros, Fup Zegers, Guus de Geest, Koos Zegers, Chiel de Graaf, Aat Zegers, Gerrit Bakker.
Staand vlnr: Juffrouw De Wolf, Meester Kleve, Reina den Brave, daarachter Greet Verseput, Nettie Verseput, Piet Zegers, Ko Moens, Jan Maat (buschauffeur), Anneke Keijser, Ab Dros, Tinie Pool, Nardy Pool, Freek Bulder, Kees Tollenaar, Jan Riemens, Wietse ?, Jan Stammes.
LOMT
Door: Ben Gieze
De winter van ‘63
Deze maand is het zestig jaar geleden dat we zo’n strenge winter hadden, dat er een Elfstedentocht (18 januari 1963) gereden kon worden, die gewonnen werd door Reinier Paping. Het was tot nu toe de laatste keer dat door zo’n barre winter de bootdienst Texel-Den Helder enkele dagen vrijwel stil kwam te liggen.
Vrijdag 18 januari waren er nog mensen vanaf de steiger bij het Horntje naar Den Helder vertrokken in de overtuiging op zaterdag weer terug naar Texel te kunnen. Hoe anders liep dit! Een anonieme Texelaar vertelt:
Zaterdagmorgen zaten we dus al tijdig in de warme kajuit van de “Dokter Wagemaker” die ons weer huiswaarts zou voeren. Met ons vele militairen met verlof, kottervissers, die hun schepen in de haven van Nieuwediep hadden gemeerd, vrachtwagen chauffeurs, weekendgangers en zelfs een tweetal predikanten, die de barre reis waagden om de Texlaars opnieuw te vermanen. En niet te vergeten onze wakkere Elfstedenrijders. Er waren al reizigers aan boord, die ook de nacht op de “Dokter Wagemaker” hadden doorgebracht om er zeker van te zijn de volgende dag niet te laat te zullen komen.
Tot de groep die al op vrijdag aan boord waren behoorden ook de bemanningen van twee Texelse kotters, de TX9 en de TX33, die in Scheveningen lagen. Het jongste bemanningslid van de TX33 was de toen piepjonge huidige voorzitter van het LOMT, Ben Daalder.
Die zaterdag probeerde de “Dokter Wagemaker” het Horntje te bereiken doch moest na enkele uren tevergeefs naar Den Helder terugkeren. Onze anonieme bron betreurt het vooral dat het bier opraakt doch leeft weer op als hij verneemt dat “De Dageraad” na heel veel moeite in Den Helder is aangekomen met een voorraad bier!
Op zondag probeerde de “TESO” het weer en nu met de sterkere “Dageraad”, bijgestaan door de “Hercules”, een sleepboot van de Marine. Na enige tijd moest men ook deze poging opgeven daar de “Hercules “problemen kreeg met de koelwateraanvoer.
Ook op Texel waren er mensen die om uiteenlopende redenen maar de vaste wal wilden. De zakenman J.P. Eelman uit De Koog gelukte het samen met enkele andere geïnteresseerden om op zondag bij Martin Air Charter (MAC) een “De Havilland Dove”, een klein tweemotorig vliegtuig, te charteren. Een deel van de groep die in Den Helder was gestrand, zou misschien mee hebben gekund, doch wist niet dat deze mogelijkheid er was.
Inmiddels was het maandag geworden en het was onzeker of er deze dag een poging gewaagd zou worden. De wachtenden waren het meer dan zat en de roep “kunnen wij ook niet per vliegtuig” werd steeds sterker. Cor Drijver van de TX9 nam het voortouw en binnen de kortste keren werd het geregeld en zat iedereen in een touringcar op weg naar Schiphol.
Op Schiphol stond de Dakota (Douglas DC-3) met registratie PH-MAA, ook van de MAC, al klaar om de mensen voor 30 gulden per persoon naar Texel te brengen. De belangstelling was zo groot dat er die dag nog een tweede retourvlucht werd gemaakt.
Ondergetekende zat toen op de RHBS. We hadden die maandag te horen gekregen dat we geen Franse les zouden krijgen daar de leraar frans, de heer Boere, niet naar Texel kon komen. Wat een teleurstelling toen we die MAC machine over onze school zagen vliegen en te horen kregen dat de heer Boere aan boord zat!
In deze periode stond er op vliegkamp De Kooy wel een Agusta-Bell helikopter van de Marine Luchtvaart Dienst (MLD) stand-by voor zeer dringende redenen. In overleg tussen gemeente, TESO en Marine kon deze ingezet worden, waar ook enkele keren gebruik van is gemaakt. Zo werd de 7-jarige Lody Bremer, die een acute blindedarm ontsteking had, met een MLD helikopter naar Den Helder gebracht.
Bron: archief Texelse Courant en archief LOMT.
Dit artikel verscheen recent in iets andere vorm in de “Nieuwsbrief” van het LOMT
Nieuws van de gemeente
In totaal zijn er 1517 kerstbomen ingezameld. Dat zijn er 475 minder dan vorig jaar, maar vergelijkbaar met de jaren daarvoor.
| Waar | Aantal bomen |
| Krakeling | 149 |
| Gemeentewerken | 431 |
| Buytengors/Sluyscoogh | 420 |
| De Koog | 88 |
| De Cocksdorp | 72 |
| Oosterend | 137 |
| Oudeschild | 160 |
| De Waal | 31 |
| Den Hoorn | 29 |
Even voorstellen
Door: Karla van Rooijen- van der Meulen
Een goede buur is een baken in het donker
Sinds het verschijnen van de vorige “Achter de Rugediek”, is het steeds donkerder geworden.
Dat heeft natuurlijk niets te maken met het verschijnen van onze dorpskrant; het komt gewoon door de tijd van het jaar, waarbij de dagen steeds korter en de nachten steeds langer worden. Voor degenen die zich verbonden voelen met de Cocksdorp, maar die tegelijkertijd op redelijke afstand van de dorpskern wonen, is deze tijd van het jaar extra donker.
Dat kan heel mooi en bijzonder zijn. Zo zijn bij heldere nachten de sterren goed zichtbaar. Ook de maan kan verrassend tevoorschijn komen. Een grote volle maan kan prachtig en krachtig schijnen waardoor, ondanks de donkerte, meer van het mooie landschap te zien is dan je zou verwachten. Wanneer het bewolkt is en soms zelfs regent, is het andere koek. Dan kan het best eng zijn. Jeroen van Hattum schreef in de Texelse krant zelfs dat hij een rit in het donker over de Hoofdweg bloedstollend vond. Zo erg is het bij gelukkig niet, maar ik kan als ik op weg ben wel verlangen naar een lichtje in de duisternis.
De vuurtoren is dan een vertrouwd baken. Het steeds terugkerende licht geeft een vertrouwd gevoel.
Maar de vuurtoren is ook ver weg en is natuurlijk vooral bedoeld voor de mensen op zee en niet zozeer voor de mensen op het land. De mooie grote verlichte kerstbomen van de buren helpen mij persoonlijk om in de donkerste tijd van het jaar de weg naar mijn huis te vinden. Maar dat is tijdelijk. Als de kersttijd voorbij is gaan de verlichte bomen weg, maar dan is het nog steeds van 17.00 uur in de middag tot 8.00 uur in de ochtend erg donker…….
Wat voor mij echt een vast baken in de duisternis is, is het huis van mijn overburen. Ze zijn meestal thuis en hun serre licht dan prettig op. Met een beetje geluk zie ik het licht al wanneer ik de laatste bocht van de Zaandammerdijk heb genomen en dan weet ik: daar moet ik heen, daar is mijn thuis. Wie zijn deze mensen? Tijd voor een nadere kennismaking.
Eefje Aalberts en Gerton ten Ham wonen nu een jaar of zes op Texel. Ze zijn hier min of meer bij toeval terecht gekomen. Het geval wil dat Gerton een cursus permacultuur deed en dat hij hier zo van onder de indruk was, dat hij zit zelf ook in de praktijk wilde gaan toepassen. Ook wilde hij graag bomen gaan planten.
Eefje gunde haar man natuurlijk dat hij zijn passie kon botvieren en ze begreep dat dit betekende dat ze zouden moeten verhuizen. Hun huis in Veenendaal, met een gewone doorsnee achtertuin was niet geschikt voor dit project. Voortvarend zetten ze hun huis te koop en voor ze het wisten hadden ze het verkocht en toen…..ja en toen….dat was nog helemaal niet duidelijk!
Een huis met een grote tuin, geschikt voor permacultuur en ruim genoeg om veel bomen te planten………waar vind je die? Hoewel Eefje is geboren en getogen in Den Helder en daar tot ze 21 jaar was woonde, dacht ze niet meteen aan Texel. Ze vertelde dat ze zelfs nooit op Texel kwam….dat ze het alleen in de verte zag liggen en dat ze er ooit een keer met een schoolreisje was geweest. Wat je op Texel vindt, heb je ook wel rond Den Helder, dacht ze.
Eefje en Gerton hebben nog een hobby. Dat is wel een echt gezamenlijke liefde en dat is de liefde voor speciale honden. Grote bijzondere honden. Zo hebben ze op dit moment 2 jonge honden die van oorsprong alleen in Japan voor kwamen en daar zelfs cultureel erfgoed waren. Dit hondenras wat de naam Akita Inu draagt, mocht beslist niet buiten Japan komen, maar ja ….er zijn natuurlijk altijd slimmeriken en die weten dan toch weer een geitenpaadje te vinden zodat ze er toch een mee kunnen smokkelen om er ergens anders mee te fokken en zo bestaat er ook een Amerikaanse variant.
Eefje en Gerton hebben dus twee honden van deze Amerikaanse variant, wat grote krachtige honden zijn.
Deze twee hebben ze nog niet zo lang en die zijn dus bij hen gekomen toen ze al op Texel woonden.
Maar ze hielden al heel lang van honden en voor deze twee hadden ze in Veenendaal ook twee grote honden: een Alaska Malamute en een andere Akita Inu. Ze vonden het heel leuk om regelmatig met hun honden op vakantie te gaan.
Maar dat lijkt eenvoudiger dan gedacht, want lang niet overal zijn honden welkom. Ze kwamen erachter dat bij Landal Sluftervallei honden meer dan welkom waren en zo ontdekten ze via hun hobby Texel. Ze ontdekten ook de Cocksdorp, omdat in de Cocksdorp toen nog Topido bestond met een mooi groot terras waar ze met hun grote honden heerlijk konden zitten. Vanaf dat moment was er geen houden meer aan! Ze gingen een paar keer per jaar heerlijk wandelen en uitwaaien op Texel en lekker koffiedrinken en lunchen bij Topido.
En ja…..dan komt natuurlijk van het een het ander. Het liep al tegen de Paas en Eefje en Gerton begonnen een beetje haast te krijgen. Ze zouden al snel uit hun huis in Veenendaal moeten en ze hadden nog geen ander huis gevonden wat voldeed aan hun wensen. Ze besloten maar weer een paar dagen naar Texel te gaan om de zaken nog eens rustig op een rijtje te zetten en toen….ja de rest is geschiedenis.
Er stond een huis te koop, groot genoeg voor hun tweeën en de honden. Een huis met heel veel grond eromheen waar prima permacultuur in praktijk kon worden gebracht en waar het zelfs heel belangrijk was om weer een bomensingel aan te leggen, zoals het ook van oorsprong was.
Voordat ze het zelf goed en wel beseften hadden ze een bod gedaan en hadden ze het huis gekocht.
Ze konden ook nog meteen werk vinden. Eefje als fysiotherapeut met als extra acupunctuur en Gerton in de ICT. Aan het huis moest wel het een en ander gebeuren, maar dat zou langzamerhand wel in orde komen.
Gerton had in ieder geval zijn tuin. Hij zette meteen zijn schop in grond en hij wist, met hulp van Eefje, in een korte tijd een waar paradijsje te maken van de grond rond hun huis. Er is al heel veel verbouwd en er zijn veel bomen geplant. Een kas in een bijzondere vorm, bestand tegen de soms flinke Texelse wind, maakt het geheel compleet. Gerton geniet van werken op zijn land en Eefje geniet van het oogsten.
Eefje is dol op het verwerken van haar oogst in allerlei producten zoals lekkere jams, thee en zalven tegen allerlei kwalen.
Ondertussen is er al veel in en om het huis veranderd en opgeknapt. Binnen is het warm, knus en gezellig.
Hun huis straalt licht en warmte uit. En daar geniet ik dan weer van als ik terug van weggeweest mijn weg zoek door de donkere nacht op weg naar mijn huis.
VVN
Door: Jaap Boon
’t KAN VRIEZEN , ‘t KAN DOOIEN
Komt er nog een vorstperiode of zijn de hagel- en sneeuwbuien speldenprikken ? Sowieso zullen we weer zicht beperkend weer en gladde wegen (regen, modder enzovoort) krijgen kijk dus nog een keer extra na of je voertuig tip top in orde is.
Op de fiets, brommer, scootmobiel:
- Zorg steeds voor voldoende brandstof
- Goede (reserve) verlichting die niet op dynamo draait
- Als fietspad onberijdbaar en moet je op de weg rijden, LET OP
ALTIJD Licht aan, op je rug(tas) een extra knipper reflector. - Kleding met felle kleuren en/of reflecterend opvallende strepen.
- Bij oversteken extra opletten, autos hebben langere remweg
- Bij afslaan tijdig en heel duidelijk richting aangeven.
- Hou brillen en helmglazen goed schoon.
- Heb een goed opgeladen telefoon paraat
Met de auto:
- Ook overdag Lichten aan
- Zorg steeds voor voldoende brandstof (vaker tanken)
- De ruitensproeier steeds vol houden (genoeg antivries)
- Neem extra dikke kleding of slaapzakken mee
- Drinken (geen alcohol !) en eten (je kunt blijven steken).
- Hou een schep en sleepkabel goed bereikbaar
- Een (goed opgeladen) telefoon paraat hebben
- Luister naar verkeersinformatie
- Bij plotse gladheid/sneeuw zoek veilige uitwijk plek.
- Slechte weersverwachting, als het kan Blijf Thuis.
- Laat auto perfect in orde zijn, vooral banden en lichten
En voor elke verkeersdeelnemer geldt: PAS JE AAN
Hou er ook rekening mee dat andere weggebruikers minder snel kunnen reageren, b.v. bij kruisingen door kunnen glijden, in sneeuwsporen raken, minder zicht hebben, de verlichting en knipperlichten minder zichtbaar zijn enz. enz.
EEN IETSJE MEER TIJD BEPERKT HEEL VEEL RISICO !! 
Verhalen gezocht
De redactie roept alle lezers op om verhalen over de watersnoodramp 1953 en/of over de geschiedenis van polder Eierland, polder de Eendracht en De Cocksdorp (Achter de Rügediek) naar de redactie te sturen. Dat kan via een e-mail naar rugediek@hotmail.com of op papier naar Hoofdweg 13 1795 JA, De Cocksdorp. Eventueel kunnen we ook iemand langs laten komen die een verhaal opschrijft.
Blijf kijken!
Door: Klaas de Jong
Ganzenrecord
Texel is vanouds een populaire winterbestemming van diverse ganzensoorten. Ganzen die in Siberië broeden, maar ook in nabijere delen van Rusland of Scandinavië en zelfs Spitsbergen, vinden in het Waddengebied een doorgaans vorstvrij en daarmee ‘lekker warm’ winterverblijf. Jaarrond verblijven er vooral Grauwe Ganzen op het eiland, maar vanaf september komen er groepjes ganzen uit het noorden.
In februari gaan de eerste groepjes alweer noordwaarts en eind maart zijn de meeste soorten alweer vertrokken, maar blijven de Brandganzen en de Rotganzen nog tot eind mei. Zij broeden het noordelijkst, op de Siberische toendra’s. Daar smelt de sneeuw pas begin juni, dus veel eerder hoef je daar als gans niet aan te komen. Spectaculair is het dan ook dat deze ganzen al een krappe vijf(!) maanden later mét jongen alweer op Texel staan! Turbobroeden, zou je dat gerust kunnen noemen!
In de Kerstvakantie kregen we op Texel verrassend bezoek, namelijk van twee Sneeuwganzen. Sneeuwganzen broeden in Canada en vliegen normaalgesproken naar het zuiden van de Verenigde Staten om te overwinteren, maar deze zijn kennelijk de verkeerde kant op gevlogen. Of, en die mogelijkheid zien we ook wel vaker, ze zijn ontsnapt uit een waterwildcollectie. Zo zien we op Texel ook nog steeds Mandarijneenden, Krooneenden en Witoogeenden, die in het verleden met enige regelmatig ontsnapten uit de eendentuin op Oost (waar nu het bekende restaurant/kookatelier zit).
Bovendien landde er ook een zeldzame Roodhalsgans op Texel, een oost-Siberische broedvogel die in Bulgarije hoort te overwinteren. Echter, de broedgebieden van deze soort grenzen aan die van de Rotganzen, dus het gebeurt wel vaker dat er één met een verkeerde groep ganzen meevliegt.
Al met al hebben we, naast de wat bekendere soorten, inmiddels een spectaculair palet aan ganzensoorten op het eiland en kwam dat afgelopen 7 januari tot het hoogtepunt van 13 verschillende ganzensoorten op het eiland: Grauwe Gans, Brandgans, Rotgans, Witbuikrotgans, Zwarte Rotgans, Roodhalsgans, Grote Canadese Gans, Toendrarietgans, Kleine Rietgans, Kolgans, Dwerggans, Nijlgans en Sneeuwgans (foto).
Blijf kijken!
www.vogelsoptexel.nl
Heri Hodie
Geachte lezer,
Het jaar is begonnen! Bij deze wil ik u namens het voltallige tennisbestuur al het geluk en gezondheid toewensen voor het aankomende jaar (en de jaren daarna natuurlijk ook ;-)).
Een jaar waarin we als tennisclub weer met elkaar, vol van plezier de baan op gaan. De club is het afgelopen jaar gegroeid en daar zijn we als bestuur trots op. Voor het eerst in 6 jaar hebben we weer een clubkampioenschap gehouden en werd als klap op de vuurpijl ons damesteam kampioen in de najaarscompetitie. Dat moeten we allemaal dit jaar maar weer is zien te overtreffen.
Vanaf half januari gaan we weer met elkaar de baan op voor een dubbelcompetitie. Waarin we in wisselende koppels met elkaar de rackets kruizen. Nieuw is dat er ook voor de middelbare school zo’n soort competitie wordt opgestart alleen dan in combinatie met volwassenen. Voor de jongste jeugd gaat de activiteitencommissie ook wat leuke dingen organiseren zodat we ook in de winter toch met elkaar op en om de baan te vinden zijn.
Denk jij dat tennis is ook iets voor mij? Bezoek dan onze website https://www.herihodie.nl voor meer informatie. Wie weet zien wij u dan ook op de tennisbaan.
Nogmaals al het goeds voor 2023!
Tot op de tennisbaan
Namens het bestuur van tennisvereniging Heri Hodie
Martijn van der Linde
Voorzitter
Texels Welzijn
Iedereen een heel goed 2023 gewenst!
Gelukkig zijn we na de zomervakantie alweer lekker van start gegaan met de gym en aansluitend de koffie inloop in ’t Ei. Gewoon in ons vertrouwde zaaltje met onze eigen koffie en thee en natuurlijk het blik waar elke week weer lekker koekjes in zitten. Of we laten ons verwennen door Hans die nog wel eens wil ‘uitpakken’.
We praten over allerlei onderwerpen, delen leed, interesses, lachen veel en af en toe lees ik voor, draaien we een plaatje of knutselen we wat. Dit jaar zijn we goed begonnen met een heerlijk nieuwjaarsontbijt. Rollend naar huis!
Natuurlijk is er ook ruimte voor vragen of een hart dat gelucht wil worden.
Voor wie niet bekend is met de koffie inloop, schuif eens aan, niets moet alles mag.
Wellicht wil je op een andere manier in contact komen met andere mensen..
Elke dinsdag is er koffie inloop van 10:30 tot 11:30.
Wanneer u vragen heeft of informatie wil kunt u dat telefonisch doen of een afspraak maken. Wij zijn op werkdagen telefonisch bereikbaar van 8.30 tot 17:00 uur.
Met vriendelijke groet vanuit de krans, Tanja Klaassen
Texels Welzijn
Bel: 06 839 317 03 of 0222 312 696 (kantoor)
E-Mail: t.klaassen@texelswelzijn.nl
Rockopera Hair
Het wordt stil in De Cocksdorp half maart… En druk in de Evenementenhal. Want op vrijdagavond 17 (première), zaterdagavond 18 en zondagmiddag 19 maart (matineevoorstelling) wordt de rockopera Hair opgevoerd. Na het grote succes bijna zes jaar geleden van ‘Jesus Christ Superstar’ presenteert de Stichting MuziekproductiesTXL een nieuwe productie. Het is een puur Texelse aangelegenheid met deelnemers uit alle dorpen van het eiland.
Ook De Cocksdorp is natuurlijk van de partij. Op en rond het toneel zijn ruim dertig solisten, koorleden en muzikanten te vinden. Achter de schermen werken nog eens zo’n twintig mensen mee. Denk daarbij aan decoropbouw, licht en techniek, kostuums, productie- en regiemedewerkers. Mathieu Vulto is de muzikaal leider, Mariken Stoverinck verzorgt de koorrepetities. De regisseur is Quinten van Katwijk. De band staat onder leiding van Michiel Pam. Dit is het enige kwartet dat uit vijf personen bestaat!
De hele ploeg zorgt ervoor dat u swingend de hal verlaat met liedjes als ‘Let The Sunshine’, ‘Good Morning Starshine’ en ‘Aquarius’, die gegarandeerd het hele weekend in uw hoofd blijven hangen. Het centrale thema is liefde en vrede. Dat wordt gevierd met swingende rocknummers waarop wordt gedanst met aanstekelijke choreografieën en een eigentijdse invulling. Vanaf het begin hangt er een heerlijke sfeer in de zaal. Het ensemble bestaat uit zowel oude vertrouwde gezichten, onder andere uit Jesus Christ en het Scratch Rockopera Weekend in het Glazen Paleis, maar ook veel nieuwe aanstormende Texelse talenten zijn te bewonderen.
Kaartjes kunnen besteld worden via de website van Hair: https://www.muziekproductiestxl.nl of direct bij De Evenementenhal. Op de website van Hair kunt u ook meer informatie vinden over de deelnemers en hun rollen. Hebt u vragen? mailto:bestuur@muziekproductiestxl.nl
Overlast van ratten
Op Texel hebben we – net als in de rest van Nederland – steeds vaker last van de bruine rat. Onbedoeld zorgen veel mensen voor goede leefomstandigheden voor ratten. Ze voelen zich hierdoor thuis. U mag geen chemische bestrijdingsmiddelen, zoals gif, gebruiken om ratten te doden. Dat is verboden. Lees hieronder wat u wel kunt doen.
Heeft u overlast van ratten in of rond uw woning Meld uw rattenoverlast direct bij ons.
Meld direct rattenoverlast:
Maak een melding bij ons of bij een ongediertebestrijder.
- Heeft u overlast van ratten in of rond uw huis Meld dit bij ons. U kunt ons ook bellen op 14 0222.
- Bent u ondernemer en zitten de ratten op uw terrein of bij uw bedrijf Dan neemt u contact op met een ongediertebestrijder, zoals Faunabeheer Texel (06 29443431), Rentokil of Attack (085 – 0218972).
Dit kunt u zelf doen tegen ratten:
Bekijk de infographic: https://openpdc.texel.nl/wp-content/uploads/2022/03/wat-doet-u-tegen-rattenoverlast-infographic.pdf
Tips:
- Dicht gaten en kieren. Ratten wurmen zich door de kleinste gaatjes. Dicht gaten in huis, schuren en dierenverblijven.
- Voorkom schuilplaatsen. Bijvoorbeeld in de houtopslag, of onder pallets.
- Sluit dierenverblijven af. Maak verblijven ontoegankelijk. Een gaatje ter grootte van een duim is genoeg voor een rat.
- Werk samen in de buurt. Informeer de buurt en onderneem direct samen actie om de rattenplaag aan te pakken.
- Strooi geen vogelvoer. Ratten komen af op vogelvoer. Het is meestal niet nodig om vogels in de winter te voeren. Doe dit alleen als het voor langere tijd streng vriest. Sla voorraad op in afsluitbare bakken.
- Houd uw omgeving netjes. Bewaart u eten in de schuur Dek het goed af. Ratten kunnen door de kleinste gaatjes heen. Denk ook aan eten voor huisdieren en vogelvoer. En sluit ook uw container goed af.
- Verwijder rattenkeutels. Draag hierbij handschoenen en een mondkapje.
- Gebruik klapvallen. Zet de klapval bij een muur of schutting. Controleer de vallen elke 2 dagen. Gebruik geen rattengif.
- Ruim vuilnis op. Laat geen vuilniszakken buiten staan, maar ruim deze direct op in de container.
- Gooi dode ratten weg in de grijze container. Dode ratten moeten bij het restafval.
Durperhonk
Inhoudsopgave